De 19-jarige muzikant was juist bezig met opnames voor een nieuwe cd toen agenten zijn huis binnenvielen. Alleen de zanger moest mee, de rest van de band ging vrijuit. De arrestatie is het gevolg van de muziek van Águila, wiens teksten op zijn zachtst gezegd 'recht voor zijn raap' zijn.Als symbool voor zijn band, met de op zich al provocerende naam 'Porno voor Ricardo', heeft Águila de communistische hamer en sikkel vervormd tot penis en sikkel. In het nummer 'Commandant' noemt hij Castro 'Comandante Pinga', ofwel Commandant Lul. Op de achtergrond van de videoclip is Castro te zien met zijn mond in de vorm van een anus.
Banaal en fris
Águila en zijn band zijn de afgelopen jaren vooral in het buitenland bekend geworden dankzij films als 'Habana Blues' en de Nederlandse documentaire 'Cuba Rebelión' van Sander de Nooij en Alessio Cuomo. Maar ook op Cuba zelf wordt vooral door jongeren naar zijn muziek geluisterd.
De muziek van 'Porno voor Ricardo' is een mengsel van rock en punk; authentieke Cubaanse underground. De toon is agressief, de teksten soms banaal, maar vaak ook fris en scherp en vrijwel altijd provocerend. Op hun website zegt de artiest geen enkele politieke partij te steunen, zeker de communisten niet.
Vrees voor repressailes
'Wij accepteren dit klote communisme niet. En als de prijs is dat we nergens mogen spelen, dan betalen we die', zegt Águila in de Nederlandse documentaire 'Cuba Rebelión'. De zanger wordt gezien als dé exponent van een jonge, kritische generatie Cubanen. Toch durft niemand hem uit te nodigen op concerten of festivals, uit vrees voor represailles van de regering.
Águila is al eens eerder gearresteerd. In 2003 werd hij opgepakt en veroordeeld tot vier jaar cel. Ook nu hangt hem eenzelfde straf boven het hoofd wegens 'sociaal gevaarlijk' gedrag. Daarmee worden in Cuba mensen opgepakt voor elke willekeurige activiteit die de staat niet zint.
Bekendheid
'Al die ideologie, die onzin, die ideologische rechtlijnigheid is om te verhullen dat ze het volk geen eten kunnen geven', zegt Águila. In hoeverre artiesten zich dit soort kritiek kunnen veroorloven in Cuba is niet eenvoudig te zeggen. Castro-getrouwe kunstenaars kunnen vaak heel kritische boeken schrijven of films maken. Dissidente artiesten worden voor veel minder opgepakt.
Van belang is ook de bekendheid. Wie zijn kritische liedjes in een achterkamertje blijft repeteren wordt met rust gelaten. Zodra de teksten vanaf een podium klinken of breder bekend worden volgt arrestatie; om van de persoon af te zijn, om hem te waarschuwen maar vooral om een voorbeeld te stellen. Het Cubaanse regime, zegt Águila, overleeft dankzij de angst. 'Iedereen zegt me: het is geweldig wat je doet. Maar niemand nodigt ons uit om te komen spelen, niemand!'
Cosmetisch
De arrestatie van Gorki Águila maakt duidelijk dat de 'hervormingen' die de nieuwe leider Raúl Castro heeft aangekondigd vooral cosmetisch van aard zijn - en geen millimeter verruiming betekenen van de individuele en artistieke vrijheden in Cuba.
bron: www.wereldomroep.nl
